Eindelijk is het dan zover. Vanaf 1 juli hoeven transgenders niet meer te wachten op een operatie om hun geslacht in officiële documenten te laten wijzigen. Wel is een verklaring van een medisch deskundige noodzakelijk waaruit blijkt dat de persoon in kwestie permanent de overtuiging heeft tot het andere geslacht te behoren. Over drie jaar wordt de wet opnieuw bekeken.
Nog maar acht jaar geleden werd ik geopereerd en kon ik mij vanaf dat moment officieel vrouw noemen. Nadat de VU een verklaring had afgegeven dat ik was geopereerd
en dus geen kinderen meer kon verwekken kon de procedure via de advocaat bij de rechtbank in gang worden gezet. Destijds bepaalde de rechter of ik als vrouw geregistreerd mocht worden.
Met de huidige wetswijziging gaat Nederland meer in de pas lopen met landen die reeds de procedure hebben versoepeld. Hebben we dan nu te maken met een ideale situatie? Het antwoord luidt nee. Juist het feit dat een medisch deskundige erbij betrokken is zorgt nog voor wrevel. Maar er is wel een belangrijke stap in de goede richting gezet. In Denemarken respecteert de Deense wet het recht op zelf-determinatie waardoor transgende
rs zonder bemoeienis van een medische expert een nieuw paspoort kunnen krijgen. De Argentijnse wet wordt als het meest vooruitstrevend beschouwd. Die staat toe dat je een nieuw identiteitsbewijs met het door jou gewenste geslacht kunt krijgen zonder operaties en zonder dat een derde erover beslist.
Iemand die nu het traject bij het genderteam van de VU ingaat, intake, gesprekken met een psycholoog, kan al na de diagnostische fase het verzoek tot wijziging van de geslachtsaanduiding indienen. Dat geeft rust, zelfvertrouwen, zekerheid. Zij/hij zal al snel veel beter kunnen functioneren in de samenleving, omdat de omgeving beter kan reageren. Ook die weet nu sneller waar men aan toe is. De persoon in kwestie wordt nu correct aan
gesproken wat veel voldoening geeft. Hoewel het lichaam nog niet geheel aan de in
nerlijke beleving is aangepast.
Waarmee niet is gezegd dat iedereen in je omgeving positief zal (kunnen) reageren. De een gaat er beter mee om dan de ander.
Als over drie jaar de wet zal worden getoetst hoop ik dat hij verder wordt verruimd. Dat dan alleen jijzelf bepaalt wat bij jou past, voor jou goed voelt. Dat niemand
meer uitmaakt wat goed voor jou is, enkel en alleen omdat onze samenleving nog steeds leeft met de hokjesgeest: mannetje of vrouwtje, alleen wat we aan de buitenkant waarnemen.
De samenleving veran
dert snel. Niet alleen technisch, ook qua opvattingen. Heilige huisjes worden langzaam wat naar beneden gehaald. De nieuwe generatie komt in opstand tegen de oude gewoonten. Ik verwacht dat in de toekomst, en hoever die nog van ons is verwijderd weet ik niet,
geen sprake meer zal zijn van een geslachtsaanduiding in je paspoort. We zijn mensen. Elk met onze eigen gevoelens.
Er is nog een lange weg te gaan, denkend aan Oeganda met de strenge homowetgeving. Maar Nederland heeft weer een stap in de goede richting gezet. Dat is te prijzen.
Angela van Bebber
Transseksueel
Auteur van het boek ‘Eindelijk, ik Lééf’
Alles Mag Er Zijn 