Erover praten, of niet?

Mensen vragen zich vaak af waarom ik toch steeds over mijn achtergrond als transseksueel wil praten.

Normaal

Kan ik me heel goed voorstellen als ik deze vraag in het kader van een samenleving  plaats die vaak moeite heeft mensen te accepteren, de ruimte te geven, die niet in het ‘normale ‘ patroon meedraaien. En die niet anders kunnen. Ze zijn alleen maar zichzelf.

Coming out

Nadat ik in mei 2003 definitief als Angela ben verder gegaan heb ik in de euforie van de coming out op het werk best wel vaak over mezelf gesproken. Op een gegeven moment werd mij door een leidinggevende de vraag gesteld: ‘ Waarom wil je er zo veel over praten?’

In feite werd gezegd: het is nou toch goed, houd er maar eens over op.

Ik heb geantwoord: ‘ Ik ben blij dat ik er over KAN praten. Ik had er ook al lang een einde aan kunnen maken.’

Zichtbaar

De laatste jaren ben ik meer en meer tot de overtuiging gekomen dat het belangrijk is om er over te blijven praten. In een vergadering met transseksuelen, psychologen en medewerkers van het VU genderteam is daarover ook al gesproken.

De conclusie was dat de zichtbaarheid moet worden vergroot.

Begrijpelijk, want hoe meer er over wordt gesproken, des te makkelijker zullen / kunnen mensen er op termijn mee omgaan. Worden anderen in de toekomst wellicht minder onheus bejegend en kunnen ze meer en meer onbekommerd hun gang gaan.

Daarin kan nog een flinke slag worden gemaakt.

Voorlichting

Voor mij persoonlijk geldt dat ik op scholen en in bedrijven voorlichting wil geven om de verdraagzaamheid naar elkaar te bevorderen. Mijn transseksuele achtergrond is dan een perfecte kapstok waaraan alle facetten van de samenleving hangen. Zoals jezelf durven zijn, je niet voor een ander hoeven te schamen, pesten, doorzettingsvermogen, tolerantie.

Dan ben ik blij dat ik dit mag doen.

Ik heb wel alle respect voor diegenen die na beëindiging van hun transformatie besluiten om er verder met niemand meer over te praten, soms zelfs verzwijgen, en zo rustig hun leven te leiden.

Iedereen mag op geheel eigen wijze invulling geven aan het  eigen leven.

Indachtig mijn opvatting:  ‘Alles mag er zijn. Ook jij, precies zoals je bent’.

En voor mij geldt dus dat ik mijn levenslessen wil uitdragen.

Heb je behoefte aan een gesprek? Of wil je mijn verhaal persoonlijk horen? Je bent van harte welkom om contact op te nemen.

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized en getagged met , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

2 reacties op Erover praten, of niet?

  1. Percy zegt:

    Goeie blog Angela! Ik heb er niets aan toe te voegen. Behalve dat je lekker bezig bent. Keep rockin!

    Percy

Plaats een reactie